Mark van Leeuwen spreekt over het thema “het leven is sterker dan de dood”
We lezen het verhaal van Lazarus. Lazarus is erg ziek. Zijn zussen sturen een boodschap naar Jezus ; Heer uw vriend is ziek. Zij wisten dat Jezus wonderen kan doen. Jezus wachtte echter een paar dagen voordat hij Lazarus bezocht. Toen Hij aankwam, was Lazarus overleden en lag al 4 dagen in een graf. Iedereen was verdrietig en teneergeslagen.
Maar het onverwachte gebeurde: Jezus maakt Lazarus weer levend, wat een wonder!
Dede week is de stille week, de week voor Pasen . Vandaag is het palmzondag. We denken terug aan de intocht van Jezus in Jeruzalem. Hij reed de stad in op een ezel en mensen wuifden hem juichend toe met paastakken. Een week later wordt Jezus veroordeeld en gekruisigd. De dood lijkt het einde. Maar het grote wonder is dat Jezus opstaat uit de dood. Hij heeft niet alleen de dood overwonnen, maar daardoor zijn wij vrij van alle zonden.
Hoe kijken wij aan tegen de dood? Dirk de Wachter een Belgische psychiater en hoogleraar schreef hierover het volgende. We doen alsof we eeuwig jong zijn. We sporten zolang we dit kunnen, we houden ons jong met cosmetische ingrepen. We leven alsof de dood niet bestaat. En als deze komt, dan houden we onze uitvaart met een mooie PowerPoint over ons mooie leven. De dag erna gaan we weer door. Alsof de dood er niet was.
Of moet je het anders zien, de dood hoort er nou eenmaal bij, of je dat nou wilt of niet.
Maar is dat zo en hoe kijken we hier tegen aan als christenen? De dood is een spelbreker. Zo is het niet bedoeld. Het was niet Gods plan met de wereld. Het verhaal van Lazarus maakt dat duidelijk. We zien drie dingen die de aandacht trekken in dit verhaal. Je zou denken, de opstanding van Lazarus, dat was een groot wonder, mensen schrokken er zelfs van! Toch is dit niet het belangrijkste. We zien hoe Jezus reageert op de dood van zijn vriend. Hij huilde. Hoe kan dit? Hij wist toch al van tevoren dat Lazarus weer uit de dood zou opstaan?
Zo is Jezus nou eenmaal. Hij houdt téveel van Lazarus om niet te huilen. Hij staat op dat moment naast geliefden van Lazarus zoals Hij ook naast jou en mij staat als wij verdriet hebben. Hij neemt de dood serieus. Dat zien we ook ten tweede aan de boosheid van Jezus. Letterlijk vertaald; hij kookt van woede. De dood is Gods aartsvijand, God haat het kwaad, oorlogen, ziekte, onrecht.
Maar hoe groot is de hoop die Jezus biedt , dat is het derde wat opvalt. Hij zegt tegen Martha, de zus van Lazarus. Ik ben de opstanding en het leven. En dat is het hart van dit verhaal. Natuurlijk, we gaan allemaal een keer dood, daar ontkomt niemand aan. Toch zegt Jezus: iedereen die in mij gelooft zal voor eeuwig leven. Dat is een heel ander perspectief, het verandert je als mens en het verandert ook hoe je tegen de wereld om je heen aankijkt. Zeker, er zijn oorlogen, er is geweld en de wereld staat in brand. Maar je mag erop vertrouwen dat de dood niet het laatste woord heeft. En ook als je in je eigen leven moeiten, ziekte of beperkingen hebt mag je weten dat er een dag komt dat dit allemaal voorbij is.
Jezus ging het risico niet uit de weg. Zijn leerlingen wilden al niet dat hij naar Jeruzalem zou gaan, de geestelijke leiders van Jeruzalem willen hem immers gevangen nemen.
We weten hoe dit afloopt, en ook Jezus wist wat hem te wachten stond. Hij is gevangen genomen, gemarteld en gekruisigd. Toch is hij die weg gegaan. Voor jou, voor mij. Uit liefde.
Na drie dagen is hij opgestaan uit het graf, de dood is overwonnen.
We zongen: Amen! I’m alive, because He lives!
Wat een leuk stukje 😁